Πατήρ Νικόλαος Λουδοβίκος : Το Σώμα … Το Σώμα …
Ο Ν. Λ. έχει σπουδάσει Ψυχολογία, Παιδαγωγική, Φιλοσοφία και Θεολογία, και έχει διδάξει σε Πανεπιστήμια της Βρετανίας, καθώς και στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, φαίνεται να είναι απαλλαγμένος από τον αθεράπευτο ναρκισσισμό των θεολογικών – ακαδημαϊκών αστέρων. Παρά τις επιμέρους διαφωνίες μας, τον εκτιμούμε βαθύτατα και, το σπουδαιότερο, τον αγαπάμε. Γι’ αυτό θα παρουσιάσουμε μέσα στον Σεπτέμβριο κάποιες ομιλίες του που εναρμονίζονται με τις «αλήθειες» και τά «ψέματά» μας. –Σ. Η.
.
pteroen 
καλώς ήρθες Σπύρο, καλό Φθινόπωρο
7 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 8:20 μμ
Καλώς σε βρήκα Σιλένα μου, καλό Φθινόπωρο επίσης.
Για μένα το «καλό» εξαρτάται, εδώ και καιρό, από το αποτέλεσμα μιας επικείμενης αξονικής τομογραφίας.
Σπύρος
7 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 9:09 μμ
ΚΑλό φθινόπωρο. Εύχομαι όλα να πάνε καλά!!!!!
Σας περίμενα πώς και πώς. ΘΑ διαβάσω την ανάρτηση μόλις τελειώσω το μήνυμα, γιατί είμαι Πάτρα, καθ’ οδόν για Πύργο. ¨Εχω θέμα και υλικό για ένα δρώμενο με ποίηση και μουσική. Θέλω ενδιαφερόμενους ποιητές και συνθέτες, κατά προτίμηση άτομα που θέλουν να κάνουν γνωστή τη δουλειά τους.
Καλή ημέρα σε όλους. Και καλά αποτελέσματα!!!!!!
Αρχοντούλα
8 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 11:46 πμ
Επιτέλους! Κι από μένα καλό φθινόπωρο κ. Ηλιόπουλε και ολόψυχα σας εύχομαι κι εγώ καλά αποτελέσματα στις εξετάσεις σας!!!
Φοβερά ενδιαφέρον το βίντεο! Αιχμαλώτισε την προσοχή μου από το 1ο λεπτό (παρά το βουητό των μικρών μου ζουζουνιών) και με γοήτευσε τόσο ώστε θέλω σίγουρα να το ξαναδώ με μεγαλύτερη ηρεμία. Χρειαζόμαστε όλοι αυτό που επανειλημμένως έχετε πει, «παραμυθία ψυχής».
Η σκέψη μου είναι μαζί σας. Το ξέρετε. Καλημέρα!
8 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 12:44 μμ
Καλό φθινόπωρο, albatross,
δε σε ξέχασα,
εύχομαι καλή πλοήγηση στα πέλαγα του λόγου
Αρχοντούλα
8 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 9:03 μμ
Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς albatross. Η «παραμυθία» είναι το αντίθετο της «παραμύθας». Τα αποτελέσματα που περιμένω βγαίνουν από Δευτέρα βράδυ –μέχρι τότε δίνω παράταση στην απραξία μου (ίσως κακώς).
Με πολλή αγάπη
Σπύρος
14 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 11:18 πμ
Σ’ ευχαριστώ πολύ Αρχοντούλα μου, καλό φθινόπωρο και σε σένα και στην οικογένειά σου, και καλή επιτυχία στα ωραία που σχεδιάζεις! Φυσικά ούτε εγώ σε ξέχασα, θα τα λέμε!
8 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 11:29 μμ
Καλωσορισες !!!
Ενα καλοσωρισμα και στους υπολοιπους… πτεροεντες !
Δεν ξερω γιατι αλλα πιστευω οτι ολα θα πανε κατ’ ευχην !!!
… Κι ελπιζω οτι θα σου ‘μεινε και λιγος χρονος να το ριξεις εξω
η αλλως πως…
«ν’ αναστεναξουν τα ‘ψαραδικα’ και τα τσιπουραδικα με τον μουσικο» 🙂 🙂 🙂
οπως προβλεψε καποιος φιλος σου, αποχαιρετωντας σε για το καλοκαιρι.
Με πολλη αγαπη κι απο μενα!
9 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 6:35 μμ
Καλή μου Ε. Α., κακά τα ψέματα. Δεν πολυαναστέναξαν τα εν λόγω φαρμακεία της ψυχής, λόγω προβλημάτων που βρήκαν να συμπέσουν καλοκαιριάτικα, όλα μαζί. Όπως και να ‘χει, πρώτα ο Θεός, θα …επανορθώσω!
Την αγάπη μου και από από βδομάδα επανενεργώ το πτερόεν….
Σπύρος
14 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 11:23 πμ
Δεν ξεχνώ την πρώτη γνωριμία με τον καθηγητή Ηλιόπουλο στα αμφιθέατρα της Αγγλικής Φιλολογίας. Χάρη σ’ αυτόν καταλάβαμε τι θα πει English culture, στη βαθύτερη, σκοτεινή και συνάμα εκτυφλωτικά διαφωτιστική έννοιά της…Πόσο τυχερή νιώθω που «έπεσα» τυχαία πάνω σ’ αυτή τη σελίδα…
10 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 11:06 μμ
@DGemelou
Το θυμάμαι το όνομά σου! Πολύ κολακευτικά αυτά που γράφεις, τί να πω!!!! Τυχερός πολύ εγώ να σας ξαναβρίσκω, και μάλιστα εδώ…. Θα τα λέμε!
Σπύρος
14 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 11:30 πμ
@pyrgia
Εύγε Αρχοντούλα μου γι’ αυτα που κάνεις! Ευχαριστώ για τις ευχές!!!
Σπύρος
14 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 11:25 πμ
Καλησπέρα Σπύρο μου και καλό χειμώνα.
Μας έλειψες 🙂 .
14 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 7:22 μμ
Είμαι ευγνώμων για την αγάπη σου.
Σπύρος.
18 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 4:34 μμ
Σπυρο μου καλε,
σου ευχομαι καλο σαββατοκυριακο και καλα μαντατα
απο Δευτερα ναχουμε !
Μεχρι τοτε, για να σου ανεβασω… το κεφι,
πινω στην υγεια σου… μια…
ρακη !
Και, ποτε μη ξεχνας… στη δινη του ομορφου παιχνιδιου της ζωης
αφηνομαστε να παρασυρθουμε 🙂
15 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 12:35 πμ
… Ρακη σπιτικια, λιαν επικαιρη κι οπως θ’ ακουσεις… επαναστατικη,
της περιοδου… της 7ετιας…
Καλο σου βραδυ !
15 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 12:45 πμ
Χαίρομαι αφάνταστα για τη ρακή!!! Τα μαντάτα όμως δεν είναι καλά…. Εκτός εάν —πολύ λογικό — σημασία δεν έχουν τα πράγματα — σημασία έχει η στάση μας απέναντι σ’ αυτά….
Σ’ ευχαρειστώ,
Σπύρος
18 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 4:38 μμ
εύχομαι καλά αποτελέσματα, έχεις την αγάπη και μόνο θετικές σκέψεις από μένα
17 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 11:54 πμ
Σ’ ευχαριστώ Σιλένα μου, ξέρεις πόσο μετράει η αγάπη σου. Εκείνο το θεματάκι δεν μπόρεσα να το διευθετήσω ακόμα για σοβαρούς –πίστεψέ με– λόγους.
Σπύρος
18 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 4:42 μμ
Καλό φθινόπωρο μας έλειψες πολύ
φιλιά
17 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 12:26 μμ
Επίσης καλή μου Ελένη. Ελπίζω να επανακάμψω!
Σπύρος
18 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 4:42 μμ
Νομιζω πως, ναι !
Σημασια εχει η σταση μας απεναντι στα πραγματα κι οχι αυτα…
Πολλες ευχες για το καλυτερο !
υγ.
… Πιες και καμμια ρακη η και κανενα τσιπουρακι 🙂
Ενα ρακοποτηρο που και που δεν πιστευω να βλαπτει…
18 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 5:47 μμ
Όχι, όχι, το ρακοπότηρο πώς μπορεί να βλάψει;;;; Και το ένα και τα δύο … 🙂
Ό,τι κι αν γίνει, ετοιμάζομαι να επανακάμψω.
Σπύρος
20 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 5:41 μμ
Καλώς ήρθες φίλε Σπύρο. Στην υγειά σου τα ήπιαμε πολλές φορές με την παρέα.
Τώρα που χειμωνιάζει θα γράψουμε ιστορία, όχι βέβαια γραπτή, στις συναντήσεις μας.
Οι «ταβανιστές» σε περιμένουν!
19 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 6:54 μμ
Φαίνεται ότι τα στην υγειά μου έφεραν ήδη αποτέλεσμα (ψυχολογικό…). Χαχαχαχαχα!!!!!!!!!
Θα το δούμε σύντομα 🙂
Σπύρος
20 Σεπτεμβρίου, 2012 στο 5:46 μμ