Jorge Luis Borges : Ένα ποίημα, τρεις μεταφράσεις

.

.

.

Everness

Sólo una cosa no hay. Es el olvido.
Dios, que salva el metal, salva la escoria
y cifra en su profética memoria
las lunas que serán y las que han sido

Ya todo está. Los miles de reflejos
que entre los dos crepúsculos del día
tu rostro fue dejando en los espejos
y los que irá dejando todavía.

Y todo es una parte del diverso
cristal de esa memoria, el universo;
no tienen fin sus arduos corredores

y las puertas se cierran a tu paso;
sólo del otro lado del ocaso
verás los Arquetipos y Esplendores.

J o r g e  L  u  i  s   B  o  r  g  e  s

 http://www.lamaquinadeltiempo.com/poemas/borges01.htm

.

Everness

One thing does not exist: Oblivion.
God saves the metal and the dross, his key
Ciphers in his prophetic memory
The moons to come, and moons of evenings gone.

All there: reflections in the looking-glass
-Between the two huge twilights of the day-
That your face has gone leaving where you pass,
And those it will go leaving on your way.

And everything is part of that diverse
Crystal of memory, the universe;
Unending are the mazes it engenders

Of doors that seal themselves as you walk through;
Only from sunset’s farther side shall you
Behold at last the Archetypes and Splendors.

Translated by   A.  Z.  F o r e m a n

(From Spanish)

http://poemsintranslation.blogspot.com/2011/01/borges-everness-from-spanish.html

.

Everness

Μονάχα ένα πράγμα δεν υπάρχει: η λησμονιά.
Ο Θεός που περισώζει το μέταλλο, σώζει και τη σκουριά
κι εναποθέτει στην προφητική του μνήμη
τα περασμένα μαζί και τα μελλούμενα φεγγάρια.

Τα πάντα έχουν κιόλας γίνει. Οι μυριάδες αντανακλάσεις
που σκόρπισε ανάμεσα στη χαραυγή και στο σούρουπο
το πρόσωπό σου πάνω στους καθρέφτες
καθώς κι αυτές που ακόμα μέλλει ν’ αφήσει.

Κι όλα αυτά είναι μέρος του πολύμορφου κρυστάλλου
τούτης της μνήμης – του σύμπαντος,
δεν έχουν τέλος οι πολυδαίδαλοι διάδρομοι

κι οι πόρτες κλείνουν μόλις τις περάσεις,
μονάχα από την άλλη μεριά του δειλινού
θ’ αντικρίσεις τα Αρχέτυπα και τις Λάμψεις.

Mτφρ.  Δ η μ ή τ ρ η ς  Κ α λ ο κ ύ ρ η ς

http://poihshkaipoihtes.blogspot.com/2012/02/everness.html

.

Everness

Μόνο  ένα πράγμα δεν υπάρχει: Η λησμονιά.
Σώζει το μέταλλο, σώζει και τη σκουριά ο Θεός
και στην προφητική του μνήμη εναποθέτει Αυτός
τα παλαιά φεγγάρια μαζί με τα μελλοντικά.

Όλα είν’ εδώ:   Είδωλα  μυριάδες
που απ’ την  αυγή ώς το  σούρουπο   θ’ αφήσει
το πρόσωπό σου   στους καθρέφτες
κι αυτά που ακόμα μέλλει να  σκορπίσει.

Κι  είν’ όλα τούτα μέρος  του πολύμορφου  παντός
και του κρυστάλλου αυτής της μνήμης– του σύμπαντος∙
τους  πολυδαίδαλους διαδρόμους δε θα τους εξαντλήσεις

κλείνουν οι πόρτες μόλις τις περάσεις∙
μόνο  απ’ την άλλη τη μεριά του δειλινού σαν φτάσεις
τους Αρχετύπους  και τις Λάμψεις θ’ αντικρίσεις.

Μτφρ.  Σ π ύ ρ o ς   Η λ ι ό π ο υ λ ο ς   2012

(Μετάφραση από τα ισπανικά*)

*Με την πολύτιμη συνεργασία της Ξένιας Κακάκη

.

---