Ο φτερωτός ιπποπόταμος
Φωτογραφια : Nick Brandt
Τ. Σ. Έλιοτ
Ο ΙΠΠΟΠΟΤΑΜΟΣ
Ο ιπποπόταμος βαρύς
μες στα νερά τσαλαβουτά.
μ’ όλο που μοιάζει συμπαγής
είναι από σάρκα και οστά.
Η σάρκα έχει αδυναμία
και κρίσεις νευρικές παθαίνει,
ενώ του Χριστού η Εκκλησία
πάνω σε βράχο είναι χτισμένη.
Ο ιπποπόταμος συχνά
το στραβό παίρνει μονοπάτι.
Η Εκκλησία δεν ξεχνά
ποτέ τους τόκους της να εισπράττει.
Ο ιπποπόταμος ψηλά
το μάνγκο δεν μπορεί να φτάσει.
Η Εκκλησία τρώει πολλά
φρούτα απ’ τα μάκρη της θαλάσσης.
Του ιπποπόταμου η φωνή
βραχνή είναι όταν ζευγαρώνει,
μα η Εκκλησία εξυμνεί
το Θεό, σαν τη φωνήν υψώνει.
Ο ιπποπόταμος στον ύπνο
το ρίχνει, κυνηγάει μετά.
Η Εκκλησία μετά το δείπνο
κοιμάται με ροχαλητά.
Ο ιπποπόταμος φτερά
βγάζει, στα ουράνια φτερουγίζει.
Χορός αγγέλων με χαρά
το θείο θαύμα χαιρετίζει.
Το αίμα του Αμνού θα τον ξεπλύνει,
στον ουρανό θα θρονιαστεί
και θ’ αποπνέει αγιοσύνη,
Μια λύρα κρούοντας χρυσή.
Λευκός ως χιόνι θε να γίνει
απ’ των παρθένων τα φιλιά,
ενώ η Εκκλησία θα μείνει
κάτω στη γη, μες στη βρωμιά.
T. S. E l i o t
Από τα Ποιήματα, 1920
Μετάφραση : Γ. Ν ί κ α ς
T.S. Eliot, Ποιήματα, Αθήνα, Εστία, β΄έκδοση, 1996
pteroen 