Just another WordPress.com site

Ορέστης Αλεξάκης : … μ’ ένα βαθύ λυγμό που συγκλονίζει

.

Ζωγραφική : Giorgio de Chirico

.

.

Λεπτομέρειες για σπίτια που παλιώνουν

.

Κανείς δεν ξέρει πού
κοιτούν
τα σπίτια

μέσ’ από τ’ ανοιχτά παράθυρά τους
σαν προβολέα το βλέμμα περιφέρουν
φωτίζοντας ένα δικό τους κόσμο

Τα βράδια
κλείνουν πια τα βλέφαρά τους
βυθίζονται βαθιά στην ύπαρξή τους
νιώθουν κι αυτά το σώμα τους
ακούνε
τις πέτρινές τους φλέβες να φουσκώνουν

μέσα στα κύτταρά τους ξαναζούν
ψίθυροι των νερών
φωνές τού ανέμου

Τα σπίτια μοιάζουν κάπως με τους τάφους
όπου νεκροί και ζώντες συνυπάρχουν
ο χρόνος τους ακινητεί
το παρελθόν τους και το μέλλον τους
χωρούν
μες στο πλατύ κι ασάλευτο παρόν τους

Όμως
πεθαίνουν κάποτε κι εκείνα
σωρεύεται στα στήθη τους σκοτάδι
σπάζουν τα κόκαλά τους απ’ το βάρος

και ξαφνικά
μια νύχτα
καταρρέουν
μ’ ένα βαθύ λυγμό που συγκλονίζει

.

Ο ρ έ σ τ η ς  Α λ ε ξ ά κ η ς

 

Από τη συλλογή Ο ληξίαρχος (1989)

Πηγή γι’ αυτή την ανάρτηση :

http://orestisalexakis.wordpress.com/2010/08/08/orestis-alexakis-leptomereies-gias-spitia-pou-paliwnoun-%CE%BB%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF/

 

 

 .

3 Σχόλια

  1. Τα αγαπάω αυτά τα σπίτια. Γιατί βλέπεις πίσω από τους ξεβαμμένους από τα χρόνια τοίχους , τα σαρακοφαγωμένα παράθυρα και τους σοβάδες που πέφτουν κρύβουν τις πιο όμορφες ιστορίες. Άλλοτε τρυφερές και γλυκές και άλλοτε γεμάτες πόνο και μυστικά καλά φυλαγμένα. Όπως και να έχει , μια ιστορία κρυμμένη ή ξεχασμένη σε ένα σκονισμένο από τα χρόνια σπίτι έχει πάντα ενδιαφέρον .
    Να έχεις μια πολύ όμορφη ημέρα Σπύρο μου .

    28 Μαρτίου, 2012 στο 3:17 μμ

    • Έζησα κάποτε σε παλιό νεοκλασσικό που απέπνεε μια πολύ ιδιάιτερη αίσθηση του χρόνου …

      «το παρελθόν τους και το μέλλον τους
      χωρούν
      μες στο πλατύ κι ασάλευτο παρόν τους»

      Να έχεις ένα ωραίο βράδυ καλή μου Μελίτα.

      Σπύρος

      28 Μαρτίου, 2012 στο 6:47 μμ

      • Τότε έχεις ενδιαφέρουσες ιστορίες να πεις….
        Να έχεις μια υπέροχη ημέρα.

        30 Μαρτίου, 2012 στο 1:10 μμ

Σχολιάστε